Rozdział IX "Mistrzyni FIFY"

Gdy ogarnęliśmy po naszym obiedzie, Wojtek przeszedł załamanie nerwowe. Dlaczego ? Otóż, trzech kanonierów, Alexis Sanchez, Theo Walcott i Aaron Ramsey zapowiedzieli, że wpadną mnie poznać i  pograć w fife, co w nich mniemaniu oznacza „przyjdziemy się nachlać i przy okazji pograć w fife” i nie uznają odmowy.

- Mam się bać tych odwiedzin ? – spytałam siadając na kanapę

- Chyba tak.. – mruknął Wojtek wyjmując z szafki  pudełko z fifą 15 – Zagrasz z nami ?

- Chętnie – odpowiedziałam – W tę cześć jeszcze nie grałam… Razem z braćmi godzinami męczyłam czternastkę.

- I jak Ci szło ? – spytał siadając koło mnie

- U nas mistrzem był Natan… Nikt nie umiał go pokonać… Żaden kolega kompletnie nikt, aż do czasu. Do czasu gdy raz postanowiłam zaryzykować i zagrałam z nim… Pamiętam jak dziś… To była końcówka… Był remis co i tak było zdziwieniem… Natan już chciał krzyczeć z radości, a tu nagle BUM. Strzeliłam mu gola… - zaśmiałam się z własnych wspomnień.

- No to jak uda Ci się pokonać Alexisa, to oficjalnie będziesz mistrzem – zaśmiał się, a w domu rozbrzmiał dzwonek do drzwi.

- Wejście smoka się szykuje… Chodź – Wojtek wstał i pociągnął mnie za sobą.

Podszedł do drzwi i stanął obok. Kazał mi stanąć obok siebie, a następnie wyciągnął rękę i otworzył drzwi. Te mało co nas nie zgniotły. Trzech chłopaków, mało co się nie wypierdoliło, gdy wpadli do domu. Wojtek odepchnął drzwi i spojrzał z politowaniem na piłkarzy. Ja wstrzymywałam śmiech

- Siema stary ! – krzyknął Ramsey - Długo się nie widzieliśmy !

- Tak Aaron, aż trzy dni. – burknął Szczęsny

- Wiesz, że dla nas to wieczność – wciął się Walcott  

- Koniec gadania, więcej chlania ! – krzyknął Alexis unosząc zgrzewkę piw.

- A czy mi się wydaje, czy chcieliście poznać Emily ? – spytał bramkarz

Przechrzcił mnie na Emily ? Ciekawe, czego jeszcze nie wiem…

- No jasne ! – krzyknął Ramsey i podszedł do mnie – Jestem Aaron, najprzystojniejszy piłkarz Arsenalu – podał mi rękę

- Chyba Cię coś boli Ramsey – powiedział Sanchez i odepchnął Walijczyka – Jestem Alexis, najlepszy piłkarz Arsenalu

Theo cicho się zaśmiał odciągnął na bok obu kolegów, i jako jedyny normalnie się ze mną przywitał. Potem wszyscy udaliśmy się do salonu, a Wojtek uruchomił grę. Postanowiliśmy zrobić małe mistrzostwa. Podzieliliśmy je na etapy. Najpierw „casting” – każdy z każdym, ten kto wygra najmniej meczy, odpada. Potem półfinały, te same zasady, ale odpadają dwie osoby. Ten kto wygra finał dostaje oficjalny tytuł „Mistrza FIFA”… Ja w „castingach” wygrałam  prawie z każdym, tylko z Alexisem zremisowałam. Już czułam, że to będzie trudny przeciwnik. Ostatecznie odpadł Theo. W półfinałach zaczęła się istna walka. Z Aaronem wygrałam 3:1, z Wojtkiem 2:1 i Sanchez’em znów zremisowałam tym razem  dwa do dwóch. W finale, Wojtek postanowił pobawić się w komentatora. Każdemu udzielił się wypity alkohol, chodź nie było go dużo. Zabawa przednia, a od śmiechu boli mnie brzuch. Ale co, trzeba się wziąć za finał. Pozostała trójka piłkarzy była w głębokim szoku, a to ja zagram w finale, ale Szczęsny powiedział, że jest ze mnie dumny. Przy gromkich owacjach, ze strony chłopaków, rozpoczęłam stracie z Alexisem. Tak na marginesie, to gramy już trzy godziny, ale nikomu się nie nudzi. Jedyny problem to, to że jutro prawdopodobnie obudzę, się bez palców. Minuty, mijały a dalej było 0-0. Ja grałam Aresnalem, który siłą udało mi się zdobyć. Sanchez grał Barceloną. To było stracie moich dwóch ukochanych klubów. Właśnie kończył się regulaminowy czas meczu, ale wirtualny arbiter był tak łaskawy i doliczył cztery minuty. Jedna, druga, trzecia… Wrzask ! Jakimś cudem piłka uniknęła starcia z ręką bramkarza i dotknęła siatki. Koniec. Zostałam mistrzem. W pomieszczeniu rozległy się wrzaski radości, a także nie zadowolenia Chilijczyka.

- MAMY MISTRZYNIĘ  ! – wydarł się  Ramsey i dostał piątkę w twarz od Walcotta – A to za co ?!

- Spuść trochę z tonu – zarechotał Theo – Emily, szacun. Naprawdę. Nikt jeszcze z nim nie wygrał.

- Ale to też moja zasługa ! – wtrącił Szczęsny

- Niby dlaczego ? – zapytałam

- A kto stał u ciebie na bramce ? – zapytał z wyrzutem

Szatyn w odpowiedzi otrzymał śmiech mój i pozostałej trójki. Resztę wieczoru spędziliśmy na omawianiu sylwestra. Ostatecznie będzie robiony tu – w domu Wojtka. Początkowo miał być u Walcotta, ale ten stwierdził, że u niego był w zeszłym roku i nie chce tego przeżywać drugi raz. Na alkohol,  jedzenie i fajerwerki robimy zrzutkę. Na imprezie której już się boję, będzie cała reprezentacja Arsenalu, wraz z partnerkami oraz trochę innych ludzi. Szykuję się niezła wiksa. Po zaplanowaniu wszystkiego, przyszła pora na nieszczęsną grę w butelkę, bo bez niej żadne spotkanie nie będzie udane. Od samego początku było nie bezpiecznie. Alexis prawie popełnił samobójstwo, poprzez rzucenie się z okna; Aaron i Theo prawie zostali gejami, a ja zostałam zgnieciona przez Wojtka, który właśnie zakręcił butelką. Wypadło na mnie. Spojrzałam na chłopaka i przełknęłam ślinę.

- Pytanie czy wyzwanie ? – spytał z niecnym uśmiechem

- Wyzwanie – jak szaleć to szaleć.

- Wstaw filmik z naszych mistrzostw na swojego facebooka i oznacz nas. – powiedział.

- TY TO NAGRAŁEŚ ?! – krzyknęłam. Ja się chyba powieszę…

- A co, nie mogę ? Już Ci go wysyłam – powiedział i zaczął grzebać w telefonie

Wypuściłam głośno powietrze. Zabrałam się do roboty. Kliknij tu, dodaj to i jest git. Oni mi tymi filmikami i zdjęciami zrujnują życie. Nie długo będę dostawać pogróżki od pseudo fanek Wojtka i nie tylko. Po jeszcze kilku rundach, stwierdziliśmy że pora kończyć, i Wojtek dosłownie ich wywalił. Zegar wskazywał w pół do dziesiątą. Jezu, już ?! Jak to zleciało…

- Jestem padnięta… - mruknęłam

- Ja tu ogarnę – uśmiechnął się – Możesz iść na górę. Ja nie żartowałem, co do spania ze mną. Ręczniki, masz w szafce pod umywalką.

Z uśmiechem udałam się na górę. Zabrałam piżamę, która tym razem była prawdziwym kompletem. W domu zazwyczaj śpię w koszulce piłkarskiej i jakiś spodniach. Ale tu nie ma tak dobrze. Zabrałam jeszcze kosmetyczkę i weszłam do łazienki. Ten dom po prostu jest domem –marzenie. Łazienka była duża, bardzo duża. Bardzo ładnie urządzona. Przeważa w niej biel z elementami czerni… Nie no po prostu wow… Zdecydowałam się na prysznic. Długi i ciepły prysznic. Po takim dniu, jest on bardzo przydatny.  Po dokładnym umyciu się, przebrałam się i rozczesałam włosy. Wyszłam z łazienki i weszłam do pokoju, w którym spędzę kilka następnych nocy. Szczęsny leżał rozwalony na łóżku i grzebał w telefonie. Podniósł  wzrok gdy drzwi od pokoju się zamknęły.

- Mogę iść do łazienki ? – spytał

Kiwnęłam głową. Wojtek wyszedł, a ja wskoczyłam pod kołdrę. Chłopak wrócił po kilku minutach i zgasił światło.  Poczułam, jak materac obok mnie się ugina.

- Mogę się przytulic ? – spytał

- A to nie raczej ja powinnam o to pytać ? – spytała ze śmiechem – Z resztą, jak chcesz.

Wojtek przysnął się do mnie i przytulił. On jest bez koszulki ? Zabije gnoja.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Witam, witam :) Weny nie ma i to widac... Może nie do końca nie ma. Pomysł jest, ale jak to przelac na... ekran ? Za wszelkie błędy przepraszam. W następnym sylwester, czyli ostra jazda :D Od razu mówię, że nie odpowiadam za wszelkie uszczerbki na zdrowiu PO tym. 

Wgl ten dzień jest taki... Szczęśliwy. Arsenal wygrał z Manchesterem City ( JAKIM CUDEM SANCHEZ NIE STRZELIŁ ?? JAKIM PRAWEM ?) , Stoch odniósł pierwsze zwycięstwo w tym sezonie, a ja dalej tam w środku mam radochę :P Oglądaliście w ogóle skoki ? Lubi ktoś ? 

Mam nadzieję, że rozdział się podobał. Zapraszam do komentowania, obserwowania i polecania innym :)

7 komentarzy = NOWY ROZDZIAŁ 

PS. STRASZNIE WAM DZIĘKUJĘ ZA 2100 WYŚWIETLEŃ ! NIE WIERZĘ, JESTEŚCIE KOCHANI <3